First impression
Blijf op de hoogte en volg Anneke&Margreet
08 September 2014 | Filipijnen, Cebu City
Waar we lang naar hebben uitgekeken is nu werkelijkheid geworden... We zijn op de Filipijnen!
We hebben een prima vlucht gehad naar Hongkong en Cebu. Het uitzicht tijdens de landing op de Filipijnen was echt super mooi; azuurblauwe zee met veel bounty eilandjes! Bij de douane kwamen we ook Mennonites tegen, die ook op reis waren. We ontmoeten de regionale coordinator van Be More, Renske Bijl. En we maakten ook kennis met de andere vrijwilligers van verschillende projecten op de Filipijnen in Cebu.
In ons hotel de May Flower Inn, werden we verwelkomt met een locaal hapje en drankje. Een heerlijke mangoshake met versgebakken banaan! Renske gaf ons een rondleiding door Cebu-city, een drukke stad met veel verkeer. Zij liet ons zien waar goede winkels en restaurantjes en het pinautomaat zit. We hebben ieders 10.000 peso gepint, dat is omgerekend 175 euro. De peso's van Anneke bleven vastzitten in het pinautomaat, maar gelukkig konden we het lostrekken.
De zondag hebben we ingevuld met het luisteren van een preek. Met als onderwerp; de liefde (1 kor. 13).
's Avonds bezochten we een protestantse kerk. Ruim 15 a 20 minuten lopen vanuit ons hotel. Het Filipijnse klimaat is tropisch warm. De temperatuur is het hele jaar hoog en er valt veel neerslag. Wij zaten dan ook bezweet in kerk, die vol met waaiers hing. De Bradford UCCP is een grote protestantse gemeente en dat terwijl circa 83% van de bevolking rooms-katholiek is. En maar 9% protestants, 5% is moslim, deze laatste groepering komt vooral voor in het zuiden. Bij de 'greetings' werden wij als nieuwkomers uitgenodigd om te gaan staan. De voorganger gaf ons een hand waarna gemeenteleden elkaar ook begroeten.
Onze eerste dag als vrijwilliger op het Little Lambs Centre.
Om 11:00 uur stond Renske ons op te wachten. Per Jeepny vertrokken wij naar de sloppenwijken van Sawang Calero. De jeepney is een typisch Filipijns openbaarvervoermiddel dat veel gebruikt wordt. (Deze kleurige verlengde jeeps zijn overblijfselen van de Amerikanen. De jeeps zijn achter gelaten na de Tweede Wereldoorlog.)
De geuren van de uitlaatgassen zijn echt vies, we begrijpen waarom er mensen met een doekje voor hun mond houden.
Bij de vismarket zijn we uitgestapt dit is echt totaal anders dan in het deel van waar ons hotel staat. Daar is namelijk al zo'n groot contrast tussen rijk en arm zichtbaar. Maar hier in de sloppenwijken is het echt armoedig! Het Little Lambs Centre bevindt zich in deze wijk. Via een smal zijpaadje met aan beide weerszijden shopjes en krotten, komen we aan bij de poort van ons project. Renske liet ons kennismaken met brother Louima, hij is de vrijwilligers coordinator van Little Lambs Centre. Daarna kregen we een rondleiding op de bovenverdieping, op deze afdeling liggen kinderen die aan bed gebonden zijn. Schrijnend om te zien; kinderen die vergroeid zijn, open wond, een kindje van 2 jaar is net zo klein als een babytje.
Op de begane grond leven onze 15 kids. Wat een enthouisiasme van de kinderen; ze plukken, klampen zich vast en hangen als aapjes aan onze nek! Echt allemaal willen ze onze aandacht... Hoe moet 1(!) huismoeder dit doen zonder vrijwilligers?! Huismoeder Evelyne is verantwoordelijk voor deze 15 kids, zij heeft de handen vol aan de zorg voor hen. Het is voor ons gevoel echt een chaotische bende, ze moeten zichzelf zien te vermaken in een opgesloten ruimte. Ze plassen in hun broekje en door het hek. Als je even niet kijkt, dweilen ze met hun broekje de vloer droog en klimmen met een natte broek op je schoot. Zal dit ooit wennen? ;) Maar toch ondanks dat houden we nu al van de kinderen! Wij kunnen hier echt wat betekenen, zoals we al eerder gemeld hadden willen we structuur bieden in het dagritme. Maar ook speel- en incomateriaal zijn hard nodig!! Wij hadden niet verwacht dat het zo onderontwikkeld was. Heel triest! Kindjes zijn al bijna op volwassen leeftijd maar nog kleiner dan ons eigen neefje(s).
Daarom willen we jullie nogmaals erop attenderen dat giften meer dan welkom zijn. Dat kan op rekeningnummer Iban 17RABO0121774228, t.n.v. Stichting Be More, o.v.v. Anneke Roosink en Margreet Oberink. Graag hierbij ook vermelden dat het om een gift gaat voor het Little Lambs Centre
Hierbij ons Filipijns mobiele nummer, hierop zijn wij bereikbaar;
Anneke: 09212586424
Margreet: 09212586325
Wij wensen jullie een 'magandáng gabi'. Wij gaan gauw slapen want hier is het al 00:30 uur! We laten jullie binnenkort meer horen over onze belevenissen op Cebu.
Ps. De foto's volgen nog want het uploaden neemt meer dan een uur tijd in beslag vanwege de trage verbinding!
Liefs van ons
We hebben een prima vlucht gehad naar Hongkong en Cebu. Het uitzicht tijdens de landing op de Filipijnen was echt super mooi; azuurblauwe zee met veel bounty eilandjes! Bij de douane kwamen we ook Mennonites tegen, die ook op reis waren. We ontmoeten de regionale coordinator van Be More, Renske Bijl. En we maakten ook kennis met de andere vrijwilligers van verschillende projecten op de Filipijnen in Cebu.
In ons hotel de May Flower Inn, werden we verwelkomt met een locaal hapje en drankje. Een heerlijke mangoshake met versgebakken banaan! Renske gaf ons een rondleiding door Cebu-city, een drukke stad met veel verkeer. Zij liet ons zien waar goede winkels en restaurantjes en het pinautomaat zit. We hebben ieders 10.000 peso gepint, dat is omgerekend 175 euro. De peso's van Anneke bleven vastzitten in het pinautomaat, maar gelukkig konden we het lostrekken.
De zondag hebben we ingevuld met het luisteren van een preek. Met als onderwerp; de liefde (1 kor. 13).
's Avonds bezochten we een protestantse kerk. Ruim 15 a 20 minuten lopen vanuit ons hotel. Het Filipijnse klimaat is tropisch warm. De temperatuur is het hele jaar hoog en er valt veel neerslag. Wij zaten dan ook bezweet in kerk, die vol met waaiers hing. De Bradford UCCP is een grote protestantse gemeente en dat terwijl circa 83% van de bevolking rooms-katholiek is. En maar 9% protestants, 5% is moslim, deze laatste groepering komt vooral voor in het zuiden. Bij de 'greetings' werden wij als nieuwkomers uitgenodigd om te gaan staan. De voorganger gaf ons een hand waarna gemeenteleden elkaar ook begroeten.
Onze eerste dag als vrijwilliger op het Little Lambs Centre.
Om 11:00 uur stond Renske ons op te wachten. Per Jeepny vertrokken wij naar de sloppenwijken van Sawang Calero. De jeepney is een typisch Filipijns openbaarvervoermiddel dat veel gebruikt wordt. (Deze kleurige verlengde jeeps zijn overblijfselen van de Amerikanen. De jeeps zijn achter gelaten na de Tweede Wereldoorlog.)
De geuren van de uitlaatgassen zijn echt vies, we begrijpen waarom er mensen met een doekje voor hun mond houden.
Bij de vismarket zijn we uitgestapt dit is echt totaal anders dan in het deel van waar ons hotel staat. Daar is namelijk al zo'n groot contrast tussen rijk en arm zichtbaar. Maar hier in de sloppenwijken is het echt armoedig! Het Little Lambs Centre bevindt zich in deze wijk. Via een smal zijpaadje met aan beide weerszijden shopjes en krotten, komen we aan bij de poort van ons project. Renske liet ons kennismaken met brother Louima, hij is de vrijwilligers coordinator van Little Lambs Centre. Daarna kregen we een rondleiding op de bovenverdieping, op deze afdeling liggen kinderen die aan bed gebonden zijn. Schrijnend om te zien; kinderen die vergroeid zijn, open wond, een kindje van 2 jaar is net zo klein als een babytje.
Op de begane grond leven onze 15 kids. Wat een enthouisiasme van de kinderen; ze plukken, klampen zich vast en hangen als aapjes aan onze nek! Echt allemaal willen ze onze aandacht... Hoe moet 1(!) huismoeder dit doen zonder vrijwilligers?! Huismoeder Evelyne is verantwoordelijk voor deze 15 kids, zij heeft de handen vol aan de zorg voor hen. Het is voor ons gevoel echt een chaotische bende, ze moeten zichzelf zien te vermaken in een opgesloten ruimte. Ze plassen in hun broekje en door het hek. Als je even niet kijkt, dweilen ze met hun broekje de vloer droog en klimmen met een natte broek op je schoot. Zal dit ooit wennen? ;) Maar toch ondanks dat houden we nu al van de kinderen! Wij kunnen hier echt wat betekenen, zoals we al eerder gemeld hadden willen we structuur bieden in het dagritme. Maar ook speel- en incomateriaal zijn hard nodig!! Wij hadden niet verwacht dat het zo onderontwikkeld was. Heel triest! Kindjes zijn al bijna op volwassen leeftijd maar nog kleiner dan ons eigen neefje(s).
Daarom willen we jullie nogmaals erop attenderen dat giften meer dan welkom zijn. Dat kan op rekeningnummer Iban 17RABO0121774228, t.n.v. Stichting Be More, o.v.v. Anneke Roosink en Margreet Oberink. Graag hierbij ook vermelden dat het om een gift gaat voor het Little Lambs Centre
Hierbij ons Filipijns mobiele nummer, hierop zijn wij bereikbaar;
Anneke: 09212586424
Margreet: 09212586325
Wij wensen jullie een 'magandáng gabi'. Wij gaan gauw slapen want hier is het al 00:30 uur! We laten jullie binnenkort meer horen over onze belevenissen op Cebu.
Ps. De foto's volgen nog want het uploaden neemt meer dan een uur tijd in beslag vanwege de trage verbinding!
Liefs van ons
-
08 September 2014 - 19:22
Ma:
Fijn dat jullie zijn begonnen met het werk op Little Lambs! Geef die arme kinderen maar lekker veel aandacht en liefde!
En natuurlijk zijn we heeel nieuwsgierig hoe het jullie vergaat in de Filipijnse samenleving. We zien uit naar jullie verslagen! gr ma -
08 September 2014 - 21:51
Vader En Moeder Oberink:
Lieve Margreet en Anneke.
Het doet ons als thuisfront goed om een bericht met foto's van jullie te ontvangen. We leven met jullie mee. We lazen vanavond dat in een gebroken samenleving de kinderen het meest lijden.
We hopen dan ook dat jullie veel voor deze kinderen mogen betekenen.
Jullie werk is gewoon ... onbetaalbaar ...!
Liefde, wijsheid en sterkte toegewenst hoor.
vader en moeder Oberink. -
08 September 2014 - 22:14
Gert Jan :
Nou dat belooft al heel wat met die kinderen! Ik wens jullie veel succes
maar vooral ook veel plezier daar!
Groetjes uit Schotland! -
08 September 2014 - 22:43
Gert:
Veel succes (en natuurlijk ook plezier) dames! -
09 September 2014 - 00:26
Maria:
Hallo dames,
Erg leuk om wat van jullie te lezen. Mooi hoor dat je daar wat kan betekenen. Geniet er van en heel veel plezier samen. Groetjes uit Holland. -
09 September 2014 - 16:02
Inge:
Mooi om te zien/lezen, een hele ervaring!! Ben benieuwd naar de volgende verhalen;)
Grx Inge -
09 September 2014 - 23:06
Anke:
Mooi om vanuit Holland mee te genieten van wat jullie allemaal meemaken.
Heelveel liefde en wijheid... -
10 September 2014 - 12:12
Janni:
Hallo Anneke en Margreet,
Fijn dat jullie daar goed zijn aangekomen. Ik wens jullie heel veel liefde toe in jullie prachtige werk in"the little lambs", ik ben er van overtuigd dat jullie heel veel gaan betekenen voor de kinderen daar! Geweldig dat jullie dit doen. Ik hoop jullie te blijven volgen en ben erg benieuwd naar jullie ervaringen. Kun je ook pakketjes naar jullie toesturen?
Take care!
H.gr. "tante Janni". -
12 September 2014 - 01:19
Gerdien:
Ha Margreet & Hanneke,
Er is niets leukers dan in de n@chtdienst jullie verhalen te lezen.
Wat een ervaring! Inmiddels de week info met een kort verhaaltje van jullie gevuld.
Wat het is best raar zolang zonder jullie op wonen! Maar daarnaast geniet leer en geeft.
Want wie geeft die ontvangt!
Hartelijke groet vanaf de Kroondomeinen.
Van ons allemaal!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
